-
1 dubitō
dubitō āvī, ātus, āre, freq. [dubius], to waver in opinion, be uncertain, be in doubt, be perplexed, doubt, question: ut iam liceat non dubitantem dicere: de indicando: de quā (legione) non dubitaret, had full confidence, Cs.: de armis dubitatum est: si dubitatum est, utrum, etc., L.: haec non turpe est dubitare philosophos: Hoc quis dubitet? O.: si quod illorum dubitabitur: res minime dubitanda: dubitati tecta parentis, O.: qualis sit futurus (eventus belli), Cs.: quid fecerit: honestumne factu sit an turpe: Recte necne, etc., H.: si dubitet an turpe non sit, inclines to think: dubito an hunc primum ponam, perhaps, N.: an dea sim, dubitor, O.: non dubitat, quin sit Troia peritura, has no doubt: neque dubitare, quin libertatem sint erepturi, Cs.: qui potest dubitari, quin, etc.: non dubito, fore plerosque qui, etc., N.: haud dubitans Romanos abituros, L.: aut vincere aut, si fortuna dubitabit, etc., waver, L.— To deliberate, consider, ponder: dubitate quid agatis: restat ut hoc dubitemus, uter, etc.: percipe Quid dubitem, meditate, V.: an sontīs mergeret, O.— To waver, be irresolute, hesitate, delay: illi nubere, S.: omnia ventre metiri: transire flumen, Cs.: haud dubitans, without hesitation: eos hostīs appellare dubitamus?: non dubitaturus quin cederet: tum dubitandum non existimavit, quin proficisceretur, Cs.: quid dubitas? Cs.: perterritis ac dubitantibus ceteris, S.: nec res dubitare remittit, O.* * *dubitare, dubitavi, dubitatus Vdoubt; deliberate; hesitate (over); be uncertain/irresolute -
2 labō
labō āvī, ātus, āre [2 LAB-], to totter, be ready to fall, begin to sink, give way, be loosened: illud (signum) lababat: labat ariete crebro Ianua, V.: labant naves, roll, O.: littera labat, is unsteady, O.: tarda trementi Genua labant, sink, V.: egressi labant vestigia prima, V.—Fig., to waver, be unstable, be undecided, hesitate: scito, labare meum consilium: labamus mutamusque sententiam: apparuit labare plebis animos, L.: labantes consilio patres, H.: socii labant, waver in fidelity, L.: ex nimiā mentem pietate labare Sensit, O.: memoria labat, becomes weak, L.: acies labantīs restituere, Ta.— To sink, fall to pieces, go to ruin: omnīs rei p. partīs labantīs confirmare: labante egregiā quondam disciplinā, L.: cum res Troiana labaret, O.* * *labare, labavi, labatus Vtotter, be ready to fall; begin to sink; give way; waver, decline, sink; err -
3 trepidō
trepidō āvī, ātus, āre [trepidus].—Of persons, to hurry with alarm, be in confusion, be agitated, be disturbed: festinare, trepidare, S.: Quid est quod trepidas, T.: trepidante totā civitate ad excipiendum Poenum, L.: artos circum cavos (mures), Ph.: nobis trepidandum in acie instruendā erat, L.: Dum trepidant alae, V.: lymphati trepidare coeperunt, Cu.: recenti mens trepidat metu, H.: formidine belli, O.: ultra Fas, H.: Trepidari sentio et cursari rursum prorsum, T.: totis trepidatur castris, Cs.— To tremble at, be afraid of: harundinis umbram, Iu.: Ne trepidate meas, Teucri, defendere naves, V.: trepidat, ne Suppositus venias, Iu.—Of persons, to waver, hesitate, tremble, be at a loss: per alia atque alia pavida consilia, L. —Of things, to tremble, waver, shake, flicker, palpitate: (aqua) per pronum trepidat cum murmure rivum, H.: flammae trepidant, H.: Sic aquilam pennā fugiunt trepidante columbae, O.: cuius octavum trepidavit aetas Claudere lustrum, has hastened, H.* * *trepidare, trepidavi, trepidatus Vtremble, be afraid, waver -
4 aestuō
aestuō āvī, ātus, āre [aestus], of fire, to rage, burn: Aestuat ignis, V. — To be warm, be hot, burn, glow: ager aestuat herbis, V.: erudire iuventutem algendo, aestuando: sub pondere, O.— Of the sea, to rise in waves, surge: Maura semper unda, H.: gurges, seethes, V.; cf. nebulā specus, i. e. smokes, V.—To undulate, swell, be tossed, heave: in ossibus umor, V.—Fig., of passion, to burn, be excited, be inflamed: aestuare illi, qui dederant pecuniam: quae cum aestuans agitaret, S.: in corde pudor, V.: rex in illā Aestuat, for her, O.— To waver, vacillate, hesitate, be in doubt: dubitatione: Aestuat et vitae disconvenit, H.* * *aestuare, aestuavi, aestuatus V INTRANSboil, seethe, foam; billow roll in waves; be agitated/hot; burn; waver -
5 claudicō
claudicō —, —, āre, v. n. [claudus], to limp, halt, be lame: ex volnere.—Fig., to halt, waver, be wanting, be defective: tota res claudicat: in ullo officio: si quid in nostrā oratione claudicat.* * *claudicare, claudicavi, claudicatus V INTRANSlimp, be lame; waver, incline to one side; be defective/deficient/fall short -
6 fluctuor
fluctuor ātus, ārī, dep. [fluctus], to waver, be in doubt, hesitate: animo, L.: utrum, etc., L.* * *fluctuari, fluctuatus sum V DEPwaver, be in doubt, hesitate -
7 fluitō
fluitō āvī, —, āre, freq. [fluo], to float, flow: Fusile per rictūs aurum fluitare videres, O.— P. praes.: rei p. navem fluitantem in alto tempestatibus, tossed: alveus, L.: transtra, V.: corpora, Ta.— To wave, undulate: funes fluitabant, i. e. were slack, Ta.— P. praes.: vela summo fluitantia malo, O.: vestis, flowing, Ta.—Fig., to be uncertain, waver: neu fluitem dubiae spe pendulus horae, H.— P. praes.: creditur Caecinae fides fluitasse, Ta.: haec (mala) caecā fluitantia sorte, H.* * *fluitare, fluitavi, fluitatus Vfloat; flow; waver -
8 labāscō
labāscō —, —, ere, inch. [labo], to waver, yield: Labascit victus uno verbo, T.* * *labascere, -, - Vfall to pieces, break up; waver; yield -
9 natō
natō āvī, ātus, āre, freq. [no], to swim, float: natandi causā venire: natant pisces aequore, O.: Canis per flumen natans, Ph.: natat uncta carina, floats, V.: crura natantia, webbed feet, O.: placidis undis, O.: naufragus natans, tossed about: Nocte natat serus freta, swims, V.: Tiberinum, Iu.: quot piscibus unda natatur, O.— To spread about, broaden: quā Tiberinus campo liberiore natat, O.— To swim, overflow, be overflowed: natabant pavimenta vino: plenis Rura natant fossis, are inundated, V. —Of the eyes, to swim, be feeble, fail: moriens oculis natantibus Circumspexit Athin, O.— To move about, waver, hover, move to and fro: ante oculos natant tenebrae, O.—Fig., to fluctuate, waver, be uncertain: in quo tu mihi natare visus es: pars multa (hominum) natat, H.* * *natare, natavi, natatus Vswim; float -
10 nūtō
nūtō āvī, ātus, āre, freq. [nuo], to nod: nutans, Distorquens oculos, H.: percutiens nutanti pectora mento, O.— To sway to and fro, totter, stagger: ornus nutat, V.: nutant circumspectantibus galeae, et incerti trepidant, L.: nutantem pondere mundum, V.: rami pondere, O.: plaustra, Iu.—Fig., to waver, falter, doubt, hesitate: in naturā deorum: animus nutat, O.* * *nutare, nutavi, nutatus Vwaver, give way -
11 variō
variō āvī, ātus, āre [varius], to diversify, variegate, change: maculis ortum (sol), V.: variabant tempora cani, O.: ubi caeruleum variabunt sidera caelum, O.: formas variatus in omnīs, metamorphosed, O.—Fig., to cause to change, diversify, vary, make various, interchange, alternate: ille variabit (vocem): voluptatem: rem prodigialiter unam, H.: sententias, L.: vices, V.: bellum variante fortunā eventum ferre, with varying success, L.: variatis hominum sententiis, i. e. amid the conflicting voices: quae de Marcelli morte variant auctores, report variously, L.: senatus consuli coeptus; ibi cum sententiis variaretur, there was a difference of opinion, L.—To be diversified, be variegated, change, alter, waver, vary, be various, differ: abeunt redeuntque mei variantque timores, O.: ita fama variat, ut, etc., L.: si (lex) nec causis nec personis variet, L.— Impers: ibi si variaret, if there were a difference of opinion, L.* * *variare, variavi, variatus Vmark with contrasting colors, variegate; vary, waver; fluctuate, change -
12 collabasco
collabascere, -, - V INTRANSwaver/totter/become unsteady at same time; waver/totter with -
13 conlabasco
conlabascere, -, - V INTRANSwaver/totter/become unsteady at the same time; waver/totter with -
14 claudico
claudĭco ( clōdĭco, Cic. de Or. 2, 61, 249, like Claudius and Clodius, codex and caudex, etc., v. au), āre, v. n. [claudeo; like albico, candico from albeo, candeo], to limp, halt, be lame (class.).I.Prop.:B.Carvilio graviter claudicanti ex vulnere,
Cic. de Or. 2, 61, 249; Ov. F. 3, 758; Col. 6, 12, 3; Suet. Aug. 80; Just. 6, 2, 6.—In Lucretius, meton., of other irregular or unbalanced motions, to waver, wabble, halt; of the lame wings of birds, Lucr. 6, 834;II.of the wavering of balances or scales,
id. 4, 515; and of the earth's axis, id: 6, 1107.—Trop., to halt, waver, to be wanting, incomplete or defective:claudicat ingenium,
Lucr. 3, 453:tota res vacillat et claudicat, Cic. N. D, 1, 38, 107: vereri ne tota amicitia quasi claudicare videatur,
id. Fin. 1, 20, 69; so id. Brut. 63, 227; Liv. 22, 39, 3 (al. leg. claudo); Col. 4, 2, 1; Just. 6, 2, 5 and 6:ut constare possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare,
Cic. Off. 1, 33, 119; cf.:in comoediā, claudicamus,
Quint. 10, 1, 99.—So of discourse:ne sermo in aequalitate horum omnium sicut pedum claudicet,
Quint. 11, 3, 43:si quid in nostrā oratione claudicat,
Cic. de Or. 3, 51, 198.—And once of the measure of a verse: claudicat hic versus;haec, inquit, syllaba nutat,
Claud. Epigr. 79, 3. -
15 dubito
dŭbĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. n. and a. [for duhibitare, freq. from duhibeo, i. e. duohabeo (cf. habitare from habeo), to have or hold, as two, v. dubius; cf. also Gr. doiazô from doioi; Germ. zweifeln from zwei], to vibrate from one side to the other, to and fro, in one's opinions or in coming to a conclusion (freq. in all periods and sorts of composition; in class. prose usually with negations or in a negative interrogation, as: non dubito, haud dubito, quis dubitat? etc.I. (α).Absol. (rare but class.): ne vinolenti quidem quae faciunt eadem approbatione faciunt qua sobrii;(β).dubitant, haesitant, revocant se interdum,
Cic. Ac. 2, 17, 52; cf. id. ib. 2, 23, 72:et interrogamus et dubitamus et affirmamus,
Quint. 6, 3, 70; cf. id. 10, 1, 19; 10, 3, 19:Livius frequentissime dubitat,
id. 2, 4, 19; 9, 2, 20: vivo equidem, ne dubita;nam vera vides,
Verg. A. 3, 316:ut jam liceat una comprehensione omnia complecti non dubitantemque (= sine ulla dubitatione) dicere,
Cic. Fin. 5, 9, 26; id. Fam. 5, 16, 4 Madv.; so id. Div. 1, 55, 125.—With de (class.):(γ).de indicando dubitat,
Cic. Sull. 18, 52; id. Fam. 12, 17; Quint. 1, 10, 29; 4, 5, 13.—With a negation:nec vero de hoc quisquam dubitare posset, nisi, etc.,
Cic. Tusc. 1, 30, 73:de aliqua re,
id. N. D. 1, 8:de divina ratione,
id. ib. 2, 39, 99:de tua erga me voluntate,
id. Fam. 13, 45 fin.; cf. id. Att. 12, 26:de ejus fide,
Caes. B. G. 7, 21, 1: cf. id. ib. 7, 77, 10; 1, 40 fin.:de carminibus,
Quint. 10, 5, 4:de ultima illa (parte),
id. 12, 2, 10: de se, Pompei ap. Cic. Att. 8, 12 A et saep.— Pass. impers.:de armis dubitatum est,
Cic. Caecin. 13, 38:de judicio Panaetii dubitari non potest,
id. Off. 3, 3; so, de auctore, Quint. 7, 2, 8:de hac (virtute) nihil dubitabitur,
id. 2, 20, 7.—With acc. (in class. prose only with a neutr. pron.):(δ).haec non turpe est dubitare philosophos, quae ne rustici quidem dubitant?
Cic. Off. 3, 19, 77; Quint. 2, 17, 2; Plaut. Ps. 2, 1, 2; Ov. H. 17, 37; id. M. 6, 194; id. Tr. 2, 331.—In the pass.:causa prorsus, quod dubitari posset, nihil habebat,
Cic. Verr. 2, 2, 22; cf. id. ib. 28; Liv. 5, 3:dubitati tecta parentis,
Ov. M. 2, 20:sidera,
Stat. S. 1, 4, 2:ne auctor dubitaretur,
Tac. A. 14, 7; cf. infra, e:dicta haud dubitanda,
Verg. A. 3, 170.—With an interrog. pron. (good prose, but rare):(ε).ubi tu dubites, quid sumas potissimum,
Ter. Ph. 2, 2, 29:non dubito, quid nobis agendum putes,
Cic. Att. 10, 1, 2; id. Fam. 11, 17, 2; 15, 9; Caes. B. C. 2, 32, 10:cur dubitas, quid de re publica sentias?
Cic. Rep. 1, 38 fin.; cf. id. ib. 3, 17 fin.; id. de Imp. Pomp. 16 fin. —With interrog. particles (very freq. and class.):(ζ).si me non improbissime tractasset, dubitassem fortasse utrum, etc.,
Cic. Att. 16, 15, 1:desinite dubitare, utrum sit utilius, etc.... an, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 89; cf. impers., id. Att. 4, 15, 7; Liv. 5, 3:honestumne factu sit an turpe dubitant,
Cic. Off. 1, 3, 9:dubitavi, hos homines emerem, an non emerem,
Plaut. Capt. 2, 3, 95; cf. Sall. J. 74, 2; Hor. C. 1, 12, 35:recte necne, etc.,
id. Ep. 2, 1, 80:licet et dubitare num quid nos fugerit,
Quint. 6, 1, 3:dubito, num, etc.,
Plin. Ep. 6, 27, 1; Tac. H. 2, 37;de L. Bruto fortasse dubitarim, an, etc.,
Cic. Tusc. 4, 22, 50 et saep.—Cf. respecting the expression dubito an, the art. an, II., and Zumpt, Gramm. § 354.— Poet. in pass. (cf. supra, g):an dea sim, dubitor,
Ov. M. 6, 208.—Non dubito, quin (very freq. and class.):(η).non hercle dubito, quin tibi ingenio nemo praestiterit,
Cic. Rep. 1, 23; id. Div. 1, 57, 129; id. de Sen. 10, 31; id. Att. 6, 2, 3; id. Fam. 13, 73 fin.; id. Verr. 2, 1, 40: numquid tu dubitas quin ego nunc perpetuo perierim? Have you a doubt? etc., Ter. Eun. 5, 8, 13; Caes. B. G. 1, 17, 4; 1, 31, 15; Quint. 12, 1, 42; Suet. Tib. 17; Ov. H. 17, 11; 245; id. Tr. 5, 7, 59 et saep.; cf. pass. impers.:dubitari (non) potest, quin, etc.,
Cic. Ac. 2, 23 fin.; id. Off. 3, 2, 9; Quint. 10, 2, 1:dubitari potest quin usque eo eicienda sit,
Sen. Contr. 1, 3, 1:illud cave dubites, quin, etc.,
Cic. Fam. 5, 20, 6;quid dubitas, quin sit, etc.,
Plaut. Aul. 2, 1, 42;so in an interrog.,
id. Poen. 1, 1, 55; 4, 2, 59; Quint. 7, 6, 10; cf. Cic. N. D. 2, 38, 97; Caes. B. G. 7, 38, 8.—With acc. and inf. (freq. only since the Aug. period, and in gen. only negatively; not found in Plaut., Ter., or Cic.;2.but usual in Nepos): neque humorem dubitavi aurasque perire,
Lucr. 5, 249:gratos tibi esse qui de me rumores afferuntur, non dubito,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 2 (cf., on the contrary, §7: noli dubitare, quin te sublevaturus sim): ignorabant aut dubitabant animas hominum immortales esse,
Lact. 6, 3, 5: non dubito, fore plerosque qui, etc., Nep. praef. § 1; id. Milt. 3, 6; id. Lys. 3, 5; id. Alcib. 9, 5; id. Ages. 3, 1; id. Eum. 2, 3; id. Hann. 11, 2; Liv. 2, 64; 22, 55 Drak. et saep.; Quint. 3, 7, 5; 5, 10, 76; 9, 4, 114; Suet. Claud. 35 et saep.; cf.in an interrog.: an est quisquam qui dubitet, tribunos offensos esse?
Liv. 5, 3; so,quis dubitat,
Quint. 9, 4, 68; 130; 10, 1, 81. — Pass. impers.: an dubitabitur, ibi partes oratoris esse praecipuas? id. prooem. § 12. —Affirm.: piraticam ut musicam, fabricam dici adhuc dubitabant mei praeceptores, Quint. 8, 3, 34.—Transf., of inan. and abstr. subjects, to be uncertain, doubtful:B.si tardior manus dubitet,
Quint. 5, 10, 124:suspensa ac velut dubitans oratio,
id. 10, 7, 22:aut vincere aut, si fortuna dubitabit (= adversabit), etc.,
Liv. 21, 44 fin.:nec mox fama dubitavit, cum, etc.,
Flor. 1, 1, 2.—Meton., to reflect upon, to ponder, consider, deliberate:II. (α).in utramque partem cogitare, deliberare, etc. (very rare): haec dum dubitas, menses abierunt decem,
Ter. Ad. 4, 5, 57:restat, judices, ut hoc dubitemus, uter, etc.,
Cic. Rosc. Am. 31, 88:percipe porro, quid dubitem,
Verg. A. 9, 191:dubitaverat Augustus Germanicum rei Romanae imponere,
had considered whether he should, Tac. A. 4, 57.With inf. (so most commonly): non dubitaverim [p. 614] me gravissimis tempestatibus obvium ferre, Cic. Rep. 1, 4;(β).so with a negation,
id. ib. 1, 15; id. Lael. 1; id. de Or. 1, 40 et saep.; Caes. B. G. 2, 23, 2: flumen transire, 6, 8, 1; id. B. C. 1, 71, 2; 2, 33, 2 and fin.; Verg. A. 7, 311; 8, 614 et saep.:quid dubitamus pultare atque huc evocare ambos foras?
Plaut. Bacch. 5, 1, 29;so in an interrog.,
id. Mil. 4, 2, 17; id. Ps. 2, 2, 30; id. Poen. 3, 5, 44; Caes. B. C. 2, 34, 4; Quint. 12, 5, 3; 12, 10, 63; Verg. A. 6, 807 al.—Very seldom affirmatively:quod ea illi nubere dubitabat,
Sall. C. 15, 2:accusat fratrem, quod dubitet omnia quae ad beatam vitam pertineant ventre metiri,
Cic. N. D. 1, 40, 113:dubitat agnoscere matrem,
Stat. Achill. 1, 250:si forte dubitaret quod afferretur accipere,
Curt. 4, 5:isdem mandatum ut occiderent, si venire dubitaret,
id. 10, 8.—Ellipt.:quod dubitas, ne feceris,
Plin. Ep. 1, 18, 5.—Non dubito quin (rare in Cic. and Caes.):(γ).nemo dubitabat, quin, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 13; id. Mil. 23, 63; id. Agr. 2, 26, 69:tum dubitandum non existimavit, quin proficisceretur,
Caes. B. G. 2, 2, 5; id. B. C. 3, 71, 1; cf.:nolite dubitare, quin huic uni credatis omnia,
Cic. de Imp. Pomp. 23, 68;and in an interrog.: dubitabitis, judices, quin? etc.,
id. Fl. 17, 40; id. de Imp. Pomp. 16, 49.—Absol. (rare):A.te neque umquam dubitasse, neque timuisse,
Caes. B. G. 1, 41, 3:sed mora damnosa est, nec res dubitare remittit,
Ov. M. 11, 377:quid igitur ego dubito?
Plaut. Am. 1, 2, 283;so in an interrog.,
id. Men. 5, 7, 6; Caes. B. G. 5, 44, 3; Verg. A. 9, 12:magnitudine supplicii dubitantes cogit,
Caes. B. G. 7, 4, 9; id. ib. 7, 63, 3; Sall. C. 28, 1 al.:dubitantia lumina,
failing, Sil. 10, 154. —Hence,dŭbĭtanter, adv.* 1.Doubtingly:2.sine ulla affirmatione, dubitanter unum quodque dicemus,
Cic. Inv. 2, 3, 10.—Hesitatingly, with hesitancy (very rare):B.illum verecunde et dubitanter recepisse,
Cic. Brut. 22, 87; cf. Asin. Pollio ap. Cic. Fam. 10, 31, 2.—dŭbĭ-tātim, adv. (i. q. dubitanter, 2.), hesitatingly, with hesitation (only in the foll. passages), Sisenn. ap. Non. 98, 33; so Cael. Ann. ib. -
16 labo
lăbo, āvi, ātum, 1, v. n. [from the same root as 1. labor], to totter, be ready to fall, begin to sink, to give way, be loosened (syn.: vacillo, titubo, nato).I.Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.):II.signum labat,
Cic. Verr. 2, 4, 43, 95:si ex ictu... labant dentes,
Cels. 7, 12, 1:labat ariete crebro Janua,
Verg. A. 2, 492:labant curvae naves,
roll, Ov. M. 2, 163:pressaeque labant sub gurgite turres,
id. ib. 1, 290:(turris) qua summa labantis Juncturas tabulata dabant,
Verg. A. 2, 463:littera labat,
written with a trembling hand, Ov. H. 10, 140:labare sermone,
to stutter, speak indistinctly, Plin. 14, 22, 28, § 146:si labat oculus et hac atque illac movetur,
is unsteady, Cels. 7, 7, 14:tarda trementi genua labant,
sink, Verg. A. 5, 432; so,pedes,
Ov. F. 6, 676:vincla labant,
are loosed, id. A. A. 2, 85.— Poet., of dying persons:inde labant populi,
fall, sink, Luc. 6, 93; cf.:omnia tum vero vitaï claustra lababant,
Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.:egressi labant vestigia prima,
Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).—Trop.A.To waver, to be unstable, undecided, to hesitate (in opinion, resolution, etc.):B.si res labat, Itidem amici collabascunt,
Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.:scito, labare meum consilium illud, quod satis jam fixum videbatur,
Cic. Att. 8, 14, 2:labamus mutamusque sententiam,
id. Tusc. 1, 32, 78:cum ei labare M. Antonius videretur,
id. Phil. 6, 4, 10:animumque labantem inpulit,
Verg. A. 4, 22:labantia corda,
id. ib. 12, 223:socii labant,
waver in fidelity, Liv. 22, 61; cf.:fides sociorum,
id. 32, 30, 9:animus regis,
id. 40, 54; 2, 39:quīs lababat fides,
whose fidelity was wavering, Sil. 2, 392:mens,
Ov. M. 6, 629:tu mente labantem dirige me,
Luc. 2, 244:ex nimia matrem pietate labare sensit,
Ov. M. 6, 629:memoria labat,
becomes weak, Liv. 5, 18; cf.:mens in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) constat,
Cels. 3, 19:nec dubium habebatur labare hostes,
Tac. A. 2, 26:labante jam Agrippina,
id. H. 14, 22:labantem ordinem contirmare,
Suet. Caes. 14:acies labantes restituere,
Tac. G. 8 init.:sustinere labantem aciem,
id. H. 3, 23; 5, 18.—To sink, fall to pieces, go to ruin:quid non sic aliud ex alio nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia?
Cic. Fin. 3, 22, 74:omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare,
id. Mil. 25, 68; cf.:sustinuisse labantem fortunam populi Romani,
Liv. 26, 41:sicuti populo Romano sua fortuna labet,
id. 42, 50:labante egregia quondam disciplina,
id. 36, 6:cum res Trojana labaret,
Ov. M. 15, 437:labantibus Vitellii rebus,
Tac. H. 2, 86:si quid in moribus labaret,
id. A. 2, 33. -
17 moventer
mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2 ( sync., mōstis for movistis, Mart. 3, 67, 1;I.mōrunt for moverunt,
Sil. 14, 141), v. a. and n. [Sanscr. mīv, set in motion; Gr. ameibô, change; cf.: momentum, mutare].Act., to move, stir, set in motion; to shake, disturb, remove, etc. (syn.: cieo, agito, ago, molior).A.Lit.:2.movit et ad certos nescia membra modos,
Tib. 1, 7, 38:ut festis matrona moveri jussa diebus,
to dance, Hor. A. P. 232: moveri Cyclopa, to represent a Cyclop by dancing (gesticulating), id. Ep. 2, 2, 125:et fila sonantia movit,
struck, Ov. M. 10, 89:citharam cum voce,
id. ib. 5, 112:tympana,
id. H. 4, 48; to disturb:novis Helicona cantibus,
Manil. Astron. 1, 4:signum movere loco,
to move from the place, Cic. Div. 1, 35, 77:os,
Cels. 8, 2:gradum,
i. e. to go forward, advance, Sen. Thyest. 420: se, to move or bestir one's self:move ocius te,
Ter. And. 4, 3, 16:praecepit eis, ne se ex eo loco moverent,
not to stir from the spot, Liv. 34, 20; Caes. B. G. 3, 15: castra, to break up, remove:postero die castra ex eo loco movent,
Caes. B. G. 1, 15;ellipt. without castra: postquam ille Canusio moverat,
Cic. Att. 9, 1, 1:movisse a Samo Romanos audivit,
Liv. 37, 28, 4.— Pass. reflex.:priusquam hostes moverentur,
Liv. 37, 19, 18:hostem statu,
to drive from his position, dislodge, id. 30, 18:aliquem possessione,
Cic. Verr. 2, 1, 45, § 116:heredes,
to eject, id. Off. 3, 19, 76:tribu centurionem,
to turn out, expel, id. de Or. 2, 67, 272; so,aliquem de senatu,
id. Clu. 43, 122;the same also without senatu,
Hor. S. 1, 6, 20:senatorio loco,
to degrade, Liv. 39, 42, 6:ex agro,
Cic. Fam. 13, 5, 2:move abs te moram,
remove, cast off, Plaut. Capt. 4, 2, 10:consulem de sententiā,
to cause to recede, to dissuade, Liv. 3, 21:litteram,
to take away, Cic. Fin. 3, 22, 74.—Prov.:omnis terras, omnia maria movere,
to turn the world upside down, Cic. Att. 8, 11, 2.—Transf.a.To excite, occasion, cause, promote, produce; to begin, commence, undertake:b.exercitatione sudor movetur,
is promoted, produced, Cels. 2, 17:alvum,
Cato, R. R. 115:dolorem,
id. ib. 7, 4:lacrimas,
to cause, Quint. 6, 1, 26:fletum populo,
Cic. de Or. 1, 53, 228:risum,
id. ib. 2, 62, 281:alicui exspectationem,
id. Att. 2, 14, 1:indignationem,
Liv. 4, 50, 1:misericordiam,
Cic. de Or. 2, 69, 278:suspicionem,
id. Part. 33, 114:ego istaec moveo, aut curo?
begin, commence, Ter. And. 5, 4, 18:bellum,
Cic. Off. 1, 11, 37; Liv. 23, 48, 6:jam pugna se moverat,
was going on, Curt. 8, 14, 6:cantūs,
Verg. A. 10, 163:tantum decus,
begin, Manil. Astron. 1, 42; cf. Verg. A. 7, 45:nominis controversiam,
to begin, Tac. Dial. 25 init.; cf. Cels. 3, 3, § 25; Dig. 37, 10, 4:litem,
ib. 4, 3, 33:actionem,
ib. 19, 1, 10:mentionem rei,
to make mention, Liv. 28, 11, 9:sacra,
Val. Fl. 3, 540:movere ac moliri aliquid,
to undertake any thing that excites disturbance, Liv. 23, 39:ne quid moveretur,
id. 35, 13.—To shake, to cause to waver, to alter:c.alicujus sententiam,
to change, cause to waver, Cic. Att. 7, 3, 6:sententiam regis,
Liv. 35, 42, 6.—To present, offer an oblation:d.ferctum Jovi moveto,
Cato, R. R. 134.—To disturb, concern, trouble, torment one:e.men moveat cimex Pantilius?
Hor. S. 1, 10, 78:Armeniosne movet, Romana potentia cujus Sit ducis?
Luc. 7, 282; cf. Val. Fl. 7, 131. intoleranda vis aestūs omnium ferme corpora movit, Liv. 25, 26:strepitu fora vestra,
Juv. 2, 52.—Of plants, to put forth:f.si se gemmae nondum moveant,
do not yet appear, Col. 11, 2, 26: de palmite gemma movetur, [p. 1169] is produced, Ov. Tr. 3, 12, 13.—To exert, exercise:g.inter principia condendi hujus operis, movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos,
Liv. 1, 55, 3 (cf.:se movere, I. A. supra): artis opem,
Ov. F. 6, 760.—= mutare, to change, transform:h.quorum Forma semel mota est,
Ov. M. 8, 729:nihil motum antiquo probabile est,
Liv. 34, 54, 8.—In mal. part., Plaut. Am. 4, 1, 43.—B.Trop., to move, affect, excite, inspire:II.ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat,
charms, Cic. Off. 1, 28, 98:quae me causae moverint,
id. Att. 11, 5, 1:fere fit, quibus quisque in locis miles inveteravit, uti multum earum regionum consuetudine moveatur,
is much affected, influenced, Caes. B. C. 1, 44:aliquem ad bellum,
to stir up, excite, Liv. 35, 12, 5:movet feroci juveni animum conploratio sororis,
stirs his anger, id. 1, 26, 3; cf. id. 21, 38, 3; 23, 31, 11:numina Dianae,
to irritate, provoke, Hor. Epod. 17, 3:multa movens animo,
to revolve, ponder, meditate, Verg. A. 3, 34:moverat plebem oratio consulis,
had stirred, made an impression on, Liv. 3, 20:judicum animos,
Quint. 6, 2, 1:acutule moveri,
keenly affected, Aug. Conf. 3, 7: neque illud me movet, quod, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A. 2:affectus,
Quint. 6, 1, 7:moveor etiam ipsius loci insolentiā,
Cic. Deiot. 2, 5:nil moveor lacrimis,
Prop. 3, 23, 25 (4, 25, 5):absiste moveri,
be not disturbed, Verg. A. 6, 399:quos sectis Bellona lacertis Saeva movet,
inspires, Luc. 1, 565 (al. monet):ut captatori moveat fastidia,
excites nausea in, Juv. 10, 202.—Neutr., to move itself, move (very rare):A.terra dies duodequadraginta movit,
an earthquake, Liv. 35, 40, 7; 40, 59, 7.—In pass.:reptile quod movetur,
which moves itself, Vulg. Gen. 1, 26 saep.—Hence,mŏvens, entis, P. a., movable (class.): ex eā praedā, quae rerum moventium sit, movable things (as clothes, arms, furniture), Liv. 5, 25, 6:B.voluptas,
that consists in motion, Cic. Fin. 2, 10, 31:furtum rerum moventium,
Gell. 11, 18, 13.— Plur. subst.:quaedam quasi moventia,
motives, Cic. Tusc. 5, 24, 68.—Hence, adv.: mŏventer, movingly, affectingly (late Lat.), Schol. Bob. ad Cic. Mil. 7, n. 4.—mōtus, a, um, P. a., moved, affected, disturbed ( poet. and in post-class. prose):Ithaci digressu mota Calypso,
Prop. 1, 15, 9:dictis,
Ov. Tr. 4, 10, 23:precibus,
Curt. 6, 5, 23. -
18 moveo
mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2 ( sync., mōstis for movistis, Mart. 3, 67, 1;I.mōrunt for moverunt,
Sil. 14, 141), v. a. and n. [Sanscr. mīv, set in motion; Gr. ameibô, change; cf.: momentum, mutare].Act., to move, stir, set in motion; to shake, disturb, remove, etc. (syn.: cieo, agito, ago, molior).A.Lit.:2.movit et ad certos nescia membra modos,
Tib. 1, 7, 38:ut festis matrona moveri jussa diebus,
to dance, Hor. A. P. 232: moveri Cyclopa, to represent a Cyclop by dancing (gesticulating), id. Ep. 2, 2, 125:et fila sonantia movit,
struck, Ov. M. 10, 89:citharam cum voce,
id. ib. 5, 112:tympana,
id. H. 4, 48; to disturb:novis Helicona cantibus,
Manil. Astron. 1, 4:signum movere loco,
to move from the place, Cic. Div. 1, 35, 77:os,
Cels. 8, 2:gradum,
i. e. to go forward, advance, Sen. Thyest. 420: se, to move or bestir one's self:move ocius te,
Ter. And. 4, 3, 16:praecepit eis, ne se ex eo loco moverent,
not to stir from the spot, Liv. 34, 20; Caes. B. G. 3, 15: castra, to break up, remove:postero die castra ex eo loco movent,
Caes. B. G. 1, 15;ellipt. without castra: postquam ille Canusio moverat,
Cic. Att. 9, 1, 1:movisse a Samo Romanos audivit,
Liv. 37, 28, 4.— Pass. reflex.:priusquam hostes moverentur,
Liv. 37, 19, 18:hostem statu,
to drive from his position, dislodge, id. 30, 18:aliquem possessione,
Cic. Verr. 2, 1, 45, § 116:heredes,
to eject, id. Off. 3, 19, 76:tribu centurionem,
to turn out, expel, id. de Or. 2, 67, 272; so,aliquem de senatu,
id. Clu. 43, 122;the same also without senatu,
Hor. S. 1, 6, 20:senatorio loco,
to degrade, Liv. 39, 42, 6:ex agro,
Cic. Fam. 13, 5, 2:move abs te moram,
remove, cast off, Plaut. Capt. 4, 2, 10:consulem de sententiā,
to cause to recede, to dissuade, Liv. 3, 21:litteram,
to take away, Cic. Fin. 3, 22, 74.—Prov.:omnis terras, omnia maria movere,
to turn the world upside down, Cic. Att. 8, 11, 2.—Transf.a.To excite, occasion, cause, promote, produce; to begin, commence, undertake:b.exercitatione sudor movetur,
is promoted, produced, Cels. 2, 17:alvum,
Cato, R. R. 115:dolorem,
id. ib. 7, 4:lacrimas,
to cause, Quint. 6, 1, 26:fletum populo,
Cic. de Or. 1, 53, 228:risum,
id. ib. 2, 62, 281:alicui exspectationem,
id. Att. 2, 14, 1:indignationem,
Liv. 4, 50, 1:misericordiam,
Cic. de Or. 2, 69, 278:suspicionem,
id. Part. 33, 114:ego istaec moveo, aut curo?
begin, commence, Ter. And. 5, 4, 18:bellum,
Cic. Off. 1, 11, 37; Liv. 23, 48, 6:jam pugna se moverat,
was going on, Curt. 8, 14, 6:cantūs,
Verg. A. 10, 163:tantum decus,
begin, Manil. Astron. 1, 42; cf. Verg. A. 7, 45:nominis controversiam,
to begin, Tac. Dial. 25 init.; cf. Cels. 3, 3, § 25; Dig. 37, 10, 4:litem,
ib. 4, 3, 33:actionem,
ib. 19, 1, 10:mentionem rei,
to make mention, Liv. 28, 11, 9:sacra,
Val. Fl. 3, 540:movere ac moliri aliquid,
to undertake any thing that excites disturbance, Liv. 23, 39:ne quid moveretur,
id. 35, 13.—To shake, to cause to waver, to alter:c.alicujus sententiam,
to change, cause to waver, Cic. Att. 7, 3, 6:sententiam regis,
Liv. 35, 42, 6.—To present, offer an oblation:d.ferctum Jovi moveto,
Cato, R. R. 134.—To disturb, concern, trouble, torment one:e.men moveat cimex Pantilius?
Hor. S. 1, 10, 78:Armeniosne movet, Romana potentia cujus Sit ducis?
Luc. 7, 282; cf. Val. Fl. 7, 131. intoleranda vis aestūs omnium ferme corpora movit, Liv. 25, 26:strepitu fora vestra,
Juv. 2, 52.—Of plants, to put forth:f.si se gemmae nondum moveant,
do not yet appear, Col. 11, 2, 26: de palmite gemma movetur, [p. 1169] is produced, Ov. Tr. 3, 12, 13.—To exert, exercise:g.inter principia condendi hujus operis, movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos,
Liv. 1, 55, 3 (cf.:se movere, I. A. supra): artis opem,
Ov. F. 6, 760.—= mutare, to change, transform:h.quorum Forma semel mota est,
Ov. M. 8, 729:nihil motum antiquo probabile est,
Liv. 34, 54, 8.—In mal. part., Plaut. Am. 4, 1, 43.—B.Trop., to move, affect, excite, inspire:II.ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat,
charms, Cic. Off. 1, 28, 98:quae me causae moverint,
id. Att. 11, 5, 1:fere fit, quibus quisque in locis miles inveteravit, uti multum earum regionum consuetudine moveatur,
is much affected, influenced, Caes. B. C. 1, 44:aliquem ad bellum,
to stir up, excite, Liv. 35, 12, 5:movet feroci juveni animum conploratio sororis,
stirs his anger, id. 1, 26, 3; cf. id. 21, 38, 3; 23, 31, 11:numina Dianae,
to irritate, provoke, Hor. Epod. 17, 3:multa movens animo,
to revolve, ponder, meditate, Verg. A. 3, 34:moverat plebem oratio consulis,
had stirred, made an impression on, Liv. 3, 20:judicum animos,
Quint. 6, 2, 1:acutule moveri,
keenly affected, Aug. Conf. 3, 7: neque illud me movet, quod, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A. 2:affectus,
Quint. 6, 1, 7:moveor etiam ipsius loci insolentiā,
Cic. Deiot. 2, 5:nil moveor lacrimis,
Prop. 3, 23, 25 (4, 25, 5):absiste moveri,
be not disturbed, Verg. A. 6, 399:quos sectis Bellona lacertis Saeva movet,
inspires, Luc. 1, 565 (al. monet):ut captatori moveat fastidia,
excites nausea in, Juv. 10, 202.—Neutr., to move itself, move (very rare):A.terra dies duodequadraginta movit,
an earthquake, Liv. 35, 40, 7; 40, 59, 7.—In pass.:reptile quod movetur,
which moves itself, Vulg. Gen. 1, 26 saep.—Hence,mŏvens, entis, P. a., movable (class.): ex eā praedā, quae rerum moventium sit, movable things (as clothes, arms, furniture), Liv. 5, 25, 6:B.voluptas,
that consists in motion, Cic. Fin. 2, 10, 31:furtum rerum moventium,
Gell. 11, 18, 13.— Plur. subst.:quaedam quasi moventia,
motives, Cic. Tusc. 5, 24, 68.—Hence, adv.: mŏventer, movingly, affectingly (late Lat.), Schol. Bob. ad Cic. Mil. 7, n. 4.—mōtus, a, um, P. a., moved, affected, disturbed ( poet. and in post-class. prose):Ithaci digressu mota Calypso,
Prop. 1, 15, 9:dictis,
Ov. Tr. 4, 10, 23:precibus,
Curt. 6, 5, 23. -
19 natantes
I.Lit.:(β).qui neque in Oceano natare volueris studiosissimus homo natandi,
Cic. Fam. 7, 10, 2:natant pisces aequore,
Ov. P. 2, 7, 28: canis, per flumen, carnem dum ferret, natans, Phaedr. 1, 4, 2:natat uncta carina,
floats, Verg. A. 4, 398:crura natantia,
palmated feet, Ov. M. 14, 551; cf.:apta natando crura,
id. ib. 15, 376.—Of storm-tossed or shipwrecked persons, to float about, be tossed about:naufragus natans,
Cic. Inv. 2, 51, 163; cf.trop.: et natat exuviis Graecia pressa tuis,
Prop. 4 (5), 1, 115:cum saepe in portu fracta carina natet,
id. 2, 25, 24 (3, 20, 24):Ithacum lugere natantem,
Juv. 10, 257.—Poet., with acc.:B.nocte natat caecā serus freta,
swims across, Verg. G. 3, 260:aquas,
to swim in, Mart. 14, 196, 2:Tiberinum,
to swim across, Juv. 8, 265.—Hence, also, pass.:quot piscibus unda natatur,
Ov. Tr. 5, 2, 25. —Transf.1.To swim or spread about ( poet.):2. (α).quā Tiberinus campo liberiore natat,
Ov. F. 4, 291:natantibus radicibus,
Col. Arb. 6; Prop. 2, 12, 52 (3, 7, 52):ingens medio natat umbra profundo,
Stat. Th. 2, 42:niveo natat ignis in ore,
id. Achill. 1, 161.—With abl.:(β).natabant pavimenta vino,
Cic. Phil. 2, 41, 105:plenis Rura natant fossis,
are inundated, Verg. G. 1, 372:sanieque aspersa natarent Limina,
id. A. 3, 625:fletibus ora natant,
Stat. Th. 2, 337:carmina in ipse ore natant,
id. S. 2, 1, 18.—Absol.:3.exspectant imbres, quorum modo cuncta natabant Impulsu,
Luc. 4, 330:plana natant,
Sil. 4, 751.—Of the eyes, to swim (of drunken or dying persons), to be feeble, failing ( poet.):4.vinis oculique animique natabant,
Ov. F. 6, 673:moriens oculis natantibus Circumspexit Athin,
id. M. 5, 72; Sil. 2, 122; cf.:ante oculos natant tenebrae,
Ov. M. 12, 136:oculi natantes et quādam voluptate suffusi,
Quint. 4, 3, 76.—To move to and fro, not stand still:5.nec vagus in laxā pes tibi pelle (i. e. calceo) natet,
Ov. A. A. 1, 516; Calp. Ecl. 6, 43; Nemes. Cyn. 170.—Of birds, to fly:II.ardea sublimis pennae confisa natanti,
Luc. 5, 554.—Trop., to fluctuate, waver, be uncertain ( = titubare, huc atque illuc ferri):in quo quidem magis tu mihi natare visus es quam ipse Neptunus,
Cic. N. D. 3, 24, 62:mutatio voluntatis indicat animum natare,
Sen. Ep. 35, 4:pars multa (hominum) natat, modo recta capessens, Interdum pravis obnoxia,
Hor. S. 2, 7, 6; Sil. 7, 726; Manil. 4, 256: vitreoque natant praetoria ponto, float or waver reflected in the water, Stat. S. 2, 2, 49.—Hence, nătans, antis, P. a., swimming; hence, nătantes, ūm, poet. for fishes:genus omne natantum,
Verg. G. 3, 541; Cael. Aur. Tard. 3, 2, § 31. -
20 nato
I.Lit.:(β).qui neque in Oceano natare volueris studiosissimus homo natandi,
Cic. Fam. 7, 10, 2:natant pisces aequore,
Ov. P. 2, 7, 28: canis, per flumen, carnem dum ferret, natans, Phaedr. 1, 4, 2:natat uncta carina,
floats, Verg. A. 4, 398:crura natantia,
palmated feet, Ov. M. 14, 551; cf.:apta natando crura,
id. ib. 15, 376.—Of storm-tossed or shipwrecked persons, to float about, be tossed about:naufragus natans,
Cic. Inv. 2, 51, 163; cf.trop.: et natat exuviis Graecia pressa tuis,
Prop. 4 (5), 1, 115:cum saepe in portu fracta carina natet,
id. 2, 25, 24 (3, 20, 24):Ithacum lugere natantem,
Juv. 10, 257.—Poet., with acc.:B.nocte natat caecā serus freta,
swims across, Verg. G. 3, 260:aquas,
to swim in, Mart. 14, 196, 2:Tiberinum,
to swim across, Juv. 8, 265.—Hence, also, pass.:quot piscibus unda natatur,
Ov. Tr. 5, 2, 25. —Transf.1.To swim or spread about ( poet.):2. (α).quā Tiberinus campo liberiore natat,
Ov. F. 4, 291:natantibus radicibus,
Col. Arb. 6; Prop. 2, 12, 52 (3, 7, 52):ingens medio natat umbra profundo,
Stat. Th. 2, 42:niveo natat ignis in ore,
id. Achill. 1, 161.—With abl.:(β).natabant pavimenta vino,
Cic. Phil. 2, 41, 105:plenis Rura natant fossis,
are inundated, Verg. G. 1, 372:sanieque aspersa natarent Limina,
id. A. 3, 625:fletibus ora natant,
Stat. Th. 2, 337:carmina in ipse ore natant,
id. S. 2, 1, 18.—Absol.:3.exspectant imbres, quorum modo cuncta natabant Impulsu,
Luc. 4, 330:plana natant,
Sil. 4, 751.—Of the eyes, to swim (of drunken or dying persons), to be feeble, failing ( poet.):4.vinis oculique animique natabant,
Ov. F. 6, 673:moriens oculis natantibus Circumspexit Athin,
id. M. 5, 72; Sil. 2, 122; cf.:ante oculos natant tenebrae,
Ov. M. 12, 136:oculi natantes et quādam voluptate suffusi,
Quint. 4, 3, 76.—To move to and fro, not stand still:5.nec vagus in laxā pes tibi pelle (i. e. calceo) natet,
Ov. A. A. 1, 516; Calp. Ecl. 6, 43; Nemes. Cyn. 170.—Of birds, to fly:II.ardea sublimis pennae confisa natanti,
Luc. 5, 554.—Trop., to fluctuate, waver, be uncertain ( = titubare, huc atque illuc ferri):in quo quidem magis tu mihi natare visus es quam ipse Neptunus,
Cic. N. D. 3, 24, 62:mutatio voluntatis indicat animum natare,
Sen. Ep. 35, 4:pars multa (hominum) natat, modo recta capessens, Interdum pravis obnoxia,
Hor. S. 2, 7, 6; Sil. 7, 726; Manil. 4, 256: vitreoque natant praetoria ponto, float or waver reflected in the water, Stat. S. 2, 2, 49.—Hence, nătans, antis, P. a., swimming; hence, nătantes, ūm, poet. for fishes:genus omne natantum,
Verg. G. 3, 541; Cael. Aur. Tard. 3, 2, § 31.
См. также в других словарях:
Waver Velvet — is a character from the Japanese novel Fate/Zero, the prequel to Fate/stay night.He is the Master of a Rider class servant in the 4th Holy Grail War.Height: 154 cmWeight: 50 kgBlood Type: BBirthday: 10.3CharacterThe future Lord El Melloi II,… … Wikipedia
Waver (riviere) — Waver (rivière) Pour les articles homonymes, voir Waver. Waver Caractéristiques Longueur … Wikipédia en Français
Waver — Wa ver, v. i. [imp. & p. p. {Wavered}; p. pr. & vb. n. {Wavering}.] [OE. waveren, from AS. w[ae]fre wavering, restless. See {Wave}, v. i.] [1913 Webster] 1. To play or move to and fro; to move one way and the other; hence, to totter; to reel; to… … The Collaborative International Dictionary of English
Waver — Wa ver, n. [From {Wave}, or {Waver}, v.] A sapling left standing in a fallen wood. [Prov. Eng.] Halliwell. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
waver — (v.) late 13c., weyveren, to show indecision, probably related to O.E. wæfre restless, wavering, from P.Gmc. *wæbraz (Cf. M.H.G. wabern to waver, O.N. vafra to hover about ), a frequentative form from the root of WAVE (Cf. wave) (v.). Related:… … Etymology dictionary
Waver — bezeichnet: einen Anhänger der Wave Szene, einer Musik und Jugendbewegung im Surfsport den Wellenreiter, auch Wave Rider genannt ein vibratorähnliches Sexspielzeug, dessen Durchmesser sich wellenartig verändert den niederländischen Namen der… … Deutsch Wikipedia
waver — index alternate (fluctuate), beat (pulsate), doubt (hesitate), fluctuate, hesitate, misdoubt, oscill … Law dictionary
waver — vb 1 fluctuate, oscillate, pendulate, vibrate, *swing, sway, undulate Analogous words: flicker, flutter, hover, *flit, flitter: quiver, quaver, tremble, *shake 2 falter, *hesitate, vacillate Analogous words: balk, bogg … New Dictionary of Synonyms
waver — [v] shift back and forth; be indecisive be irresolute, be unable to decide*, blow hot and cold*, change, deliberate, dilly dally*, dither, falter, flicker, fluctuate, halt, hedge, hem and haw*, hesitate, oscillate, palter, pause, pussyfoot… … New thesaurus
waver — ► VERB 1) move quiveringly; flicker. 2) begin to weaken; falter. 3) be indecisive. DERIVATIVES waverer noun wavery adjective. ORIGIN Old Norse, flicker … English terms dictionary
waver — [wā′vər] vi. [ME waveren, freq. of waven, to WAVE] 1. to swing or sway to and fro; flutter 2. to show doubt or indecision; find it hard, or be unable, to decide; vacillate 3. to become unsteady; begin to give way; falter 4. to tremble; quaver:… … English World dictionary